Ok, de beslissing is genomen. We gaan een huis kopen. Onno zit al een tijd op Funda te kijken en heeft duidelijk behoefte aan een verandering van woning. Hij laat zo af en toe wat zien en dan is het even kijken en fantaseren hoe het is om daar te wonen maar nu zullen we concrete stappen moeten maken. 

Onno heeft al eens gekeken wat we ongeveer moeten kunnen krijgen qua hypotheek en dat zijn de criteria waar hij mee op funda kijkt. Maar hoe pakken we dit nou aan.

In de onderstaande lijst, staan niet alle huizen die we bezocht hebben. Slechts een handvol.

Een bijzondere vondst, het betreft een klein huis maar de ligging is wel relaxt. Op loop afstand van de metro en zo op de snelweg. Die hoorde je nauwelijks maar is toch hoorbaar. Eenmaal binnen bleek het een erfenis te zijn die verkocht moest worden. Het is een oud huisje en de reparaties waren navenant. Het dak was ingezakt en moest intern helemaal verbouwd worden. We zijn op de fiets er naartoe gegaan en dat geeft daardoor de gelegenheid om de buurt te verkennen. Na de bezichtiging hebben het huis van de buren mogen bekijken en vragen kunnen stellen. Het mooiste aan dit huis is de combinatie van een kleine tuin en een dakterras. Dit huis hebben we niet gedaan omdat er teveel constructieve fouten waren in het huis.

We hebben onze zoekgebied vergroot en vroegen ons af, waarom niet op Sassem. Er staat een huis te koop, wel een opknapper, maar het stadje ligt ideaal voor Digna. Heeft een treinstation en is maar een paar minuten met de trein. Dus we besluiten te gaan kijken. 

We kijken wat rond maar de gordijnen zijn dicht, er was ook een tuin, dus we lopen om en bekijken de tuin. Dat heeft nog geen 5 minuten geduurd en er stond al een buurvrouw naast ons met de vraag wat we kwamen doen. Fijn…..sociale controle. We praten wat en we krijgen wat achtergrond info. Het betrof een ouder stel dat naar een verzorgingshuis zijn gegaan. Maar de buurvrouw heeft wel een sleutel. En we mochten naar binnen. We kregen al een rondleiding terwijl morgen pas de bezichtiging was. Met een goede indruk van het huis gaan we een ijsje eten in het centrum.

Het wordt wel duidelijk dat er serieus vliegtuig geluid is. De volgende dag bekijken we weer het huis en krijgen het makelaarspraatje. We gaan een bod uitbrengen en tot nu toe waren wij de enige die dat wilden doen. Later die week wordt ons bod ontvangen en we krijgen te horen dat er nog een bod is. Erg vreemd dat er plots een bod is maar het bleek een serieus bod te zijn. Helaas overbieden ze ons en onze aankoopmakelaar zegt nog dat er altijd een kans is dat ze hun financien niet op orde krijgen. 

Dat bleek 6 weken later het geval te zijn en we worden gebeld of we nog interesse hebben. Op zich hebben we nog wel interesse maar Digna heeft recentelijk een ongeluk gehad en we hebben nu geen ruimte om een huis te gaan verbouwen. Wij slaan over. 

Dit betrof een oud appartement en met oud bedoelen we dat de sfeer van opa en oma nog in het huis hing. Toen we binnen kwamen viel direct de granieten vloer op. Verder was het een woning met een aparte keuken die aan vervangen toe was en vooral de badkamer was een aparte constructie. We overwegen nog om de badkamer en de keuken om te wisselen. De achtertuin is niet fantastisch maar de voortuin maakte veel goed. Al met al kiezen we niet voor deze woning omdat het een apartement betreft en we geen zonnecellen kunnen plaatsen en er veel in het huis gedaan moet worden. 

De dorpstraat in Warmond is een leuke straat en wat opvalt is wat er belangrijk is. Er is een supermarkt EN een slijterij. Het huis ligt aan het einde van de Dorpstraat en het is duidelijk een huis van de erfenis. Het voelt nog alsof oma er nog is maar daar moeten we doorheen kijken. De tuin is wat klein maar er is ook een dakterras. De indeling is wat onhandig en je kan niet parkeren in de buurt, maar dat is niet de grootste afknapper. Als je in de woonkamer zit, dan zit je met je snufferd tegen de dorpstraat en kijk je zo bij de buren naar binnen. En zij kijken bij ons naar binnen. Ik voel mij niet vrij in het huis. Dus op naar de volgende.

Ik staar nog even naar het scherm van mijn telefoon. Holy-shit….. we hebben het bod gewonnen van de Nieuwstraat. Toe gegeven het is een leuk huis en we hebben een bod neergelegd omdat we het huis echt wilden. Maar nu wordt het echt.

Ik bel Digna op, iets wat ik liever niet doe vanuit de auto maar dit is een uitzondering. We zijn allebei enthousiast en het is een fantastisch gevoel. We hebben een huis!!

De dagen daarna is het alle hens aan dek, onze financieel adviseur heeft al onze getallen doorgerekend dus daar zit nu niet het probleem. We moeten allerlei documenten aanleveren, zoals onze paspoorten. We zijn zo blij met het huis dat we iedereen al informeren dat we een huis hebben. Zo voelde het echt en voor het gemak slaan we de drempels van een bouwkundige keuring en het aanvragen van een hypotheek maar even over.

 Een week later is de bouwkundige keuring en omdat we wat aanpassingen hebben laten doen in het voorlopige koopcontract zullen we die tekenen wanneer de bouwkundige keuring is geweest.

De aannemer en de verkoper is aanwezig in het huis tijdens de keuring en we lopen mee. Tijdens de inspectie krijgen we uitleg en kunnen we vragen stellen. Het valt de inspecteur op dat de uitbouw niet goed aan de woning is gelegd. Ook is de energievoorziening naar de nieuwe keuken en naar de schuur niet in orde. Tijdens de inspectie regent het gelukkig heel hard waardoor de lekkages goed zichtbaar zijn en die blijken er flink te zijn. Het water stroomt gewoon naar binnen. Aan het einde van de inspectie heeft de aannemer wel door dat er aardig wat mis is met het huis en stelt subtiel voor om het tekenen van het contract uit te stellen totdat het rapport beschikbaar is. Uit het rapport blijkt dat de uitbouw niet goed is aangelegd ook is er geen vergunning verleend om een dragende muur te verwijderen.

Dit is een flinke tegenvaller en we zijn er ondersteboven van. Dit huis is een wolf in schaapskleren. En we trekken ons bod in. Wel willen we verder in de onderhandeling en stellen voor om een onafhankelijke aannemer lang te laten komen om een kosten indicatie te laten maken. We vinden via via een aannemer en die komt langs. Frank bekijkt de zaken die wij belangrijk vinden en al snel worden meer details duidelijk. De muren van de uitbouw hangen naar voren, sommige stenen liggen los, de aansluiting van het dak met de gevel is onvoldoende en met een noodvoorziening tijdelijk dicht geplakt en de het dak is niet goed gedekt. Er waren zoveel mankementen dat de conclusie is dat het slimste is om de uitbouw te slopen en opnieuw op te bouwen. Ons nieuwe bod is gebaseerd op ons oude bod minus de reparatiekosten. De verkopers vond dit bod te laag en hebben het niet geaccepteerd. 

Helaas, de nieuwstraat 95 is niet voor ons. Dit is erg teleurstellend en we zijn even klaar met het hele gedoe dat het kopen van een huis met zich meebrengt.

Na het debacle van de nieuwstraat zijn we er eigenlijk wel klaar mee. We zijn gedesillusioneerd. Iedereen zegt wel dat het er allemaal bij hoort maar het is nu even niet leuk meer. 

Toch kijken we nog op funda maar niets is leuk. Dat geldt ook voor de smidslaan in leidschendam. Het is wel een grappig huis en het ligt lekker dicht bij van alles. Met de fiets weliswaar maar dat is natuurlijk geen probleem. We regelen toch maar een bezichtiging. Die is op 5 december, op het einde van de dag want we moeten werken.

De makelaar racet door het huis en binnen 20 minuten staan we weer buiten. 

’s Avonds bespreken we het huis en eigenlijk willen we wel een bod uit doen. Ach, laten we het maar proberen.